လကုန္ရက္မွာ ရတက္ေပြ

အေပါင္ဆုိင္က တစ္ရက္စြန္းလည္း တစ္လအတိုးေပးရတာ ဒီေန႔လခထုတ္မရဘဲ တစ္ရက္ ေက်ာ္သြားၿပီတက္သြားတဲ့အတိုး ကို ဘယ္သူေပးမွာလဲ’’

‘‘အခုငွားေနတဲ့အိမ္က စာ ခ်ဳပ္ျပည့္သြားလို႔ လကုန္တဲ့ေန႔ ေနာက္ေျခာက္လစာပိုက္ဆံေပး ၿပီး စာခ်ဳပ္ထပ္ခ်ဳပ္ရေတာ့မွာ။ဒီေန႔ပိုက္ဆံပါမသြားရင္ တျခား အိမ္ငွားကို တင္ေတာ့မွာ ဒီေန႔ လစာကထုတ္မရ။ ဘယ္လိုလုပ္ရ မွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး’’
အဲဒါ လခထုတ္တဲ့ေန႔က ကြၽန္မ႐ံုးက ဝန္ထမ္းေလးေတြ လစာထုတ္မရလို႔ ပူညံပူညံျဖစ္ေန ၾကတာ။ ကြၽန္မလည္း ကိုယ္ဝင္ လုပ္ေပးလို႔မရတဲ့ကိစၥ။ ဘယ္လို ေျဖရွင္းေပးရမွန္းလည္းမသိ။ ကြၽန္မကိုယ္တုိင္ကိုက လစာထုတ္မရေသး။
ျမန္မာျပည္မွာ ဝန္ထမ္းမရွိ တဲ့ အိမ္ဆိုတာ ခပ္ရွားရွားပါ။ လခစား ဝန္ထမ္းအမ်ားစုဆိုတာ တစ္လလုပ္မွ တစ္လစား။ လကုန္ ရက္ကေလး တစ္ရက္တည္း ပိုက္ ဆံမ်ားမ်ားကိုင္ဖူးတာ။ ကိုယ့္မိဘ ေတြကို မုန္႔ပဲသေရစာေလး ဦးဦး ဖ်ားဖ်ားေကြၽးခ်င္တာလည္း အဲဒီ လစာထဲက။ ကိုယ့္သားသမီးေတြ အတြက္ အဝတ္အစားေလး၊ ကစားစရာေလးဝယ္ေပးခ်င္တာလဲအဲဒီလခထုတ္ရက္။ တစ္လလံုးေခြၽတာခဲ့ရသမွ် ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဒီတစ္ရက္ေတာ့ ‘ဘဲကင္’ ဝယ္စားပစ္လုိက္မယ္ဆိုတာလည္း အဲဒီလခအားကိုးနဲ႔။
ကိုယ့္လစာနည္းနည္း မ်ား မ်ား လစာထုတ္ရက္မွာ ကိုယ့္ လစာကိုယ္လိုခ်င္တာ ဝန္ထမ္း သဘာဝ။ လစာကို ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုေအာင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြ၊ အႀကံအဖန္ေတြနဲ႔ ခြင္ တည့္ေနတဲ့ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ လခေငြက ကိစၥမရွိေပမယ့္ ကိုယ့္ အရည္အခ်င္းနဲ႔ကိုယ္ ရပ္တည္ ေနရတဲ့ လစာမွတစ္ပါး ဘာမွ ဝင္ ေငြမရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းအတြက္ေတာ့ လစာထုတ္တဲ့ေန႔ဟာ ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းဆံုးေန႔ပဲ။
ကြၽန္မတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ လစာေပး တဲ့နည္းေတြနဲ႔ ေပးတဲ့ရက္ေတြ ကြာျခားခ်က္သိပ္မရွိပါဘူး။ အစိုး ရဝန္ထမ္းေတြအပါအဝင္ တခ်ိဳ႕ ကုမၸဏီေတြက ျပကၡဒိန္လကုန္ ရက္မွာေပးတယ္။ စက္႐ံု၊ အလုပ္ ႐ံုေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕ က လဆန္း ၅ ရက္မေက်ာ္ခင္ ေပးတယ္။ လစဥ္ ဘယ္ေန႔ေပး မယ္ဆုိတာက ျပႆနာမရွိေပ မယ့္ ေပးရမယ့္ေန႔မွာ မေပးရင္ ေတာ့ ျပႆနာေပၚတတ္ပါတယ္။ လခစားဝန္ထမ္းဆိုတာ လစာ အေပၚမွာ သိပ္အာ႐ံုစိုက္တယ္။ ေျပာၿပီးပါပေကာ လခထုတ္တဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပဲ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ကိုင္ဖူးတာပါဆုိ။
သူမ်ားတုိင္းျပည္ေတြမွာ ေတာ့ လစာေငြကိုဝန္ထမ္းရဲ႕ ဘဏ္အေကာင့္ထဲထည့္ေပးတာ တို႔၊ Debit ေဈးဝယ္ကတ္ထဲထည့္ ေပးတာတုိ႔ နည္းပညာေတြ တုိး တက္လာတာနဲ႔အမွ် လူေတြ တတ္ႏုိင္သမွ် မပင္ပန္းေအာင္ တီထြင္ႀကံဆထားၾကမွာေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ႏိုင္ငံကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ စာအိတ္အညိဳေလးနဲ႔ အလုပ္သမားလက္ထဲ တုိက္႐ိုက္ထည့္ေပးလုိက္တာပဲ။ အစိုးရ႐ံုးေတြမ်ား စာအိတ္ေတာင္မပါဘူး။ ဒီအတိုင္းကိုယ့္ နာမည္ပါတဲ့အကြက္မွာကပ္ထားတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္းအေပၚ လက္မွတ္ထိုး။ ၿပီးရင္ ပိုက္ဆံျပည့္မျပည့္ေရတြက္ယူ။ ရွင္းသလား မေမးနဲ႔။
ဝန္ထမ္းေတြလစာေပးတဲ့ ကိစၥကို ဘဏ္ေတြဝင္ပါလို႔ရတယ္ ဆုိတာ ကြၽန္မတို႔သိကိုမသိခဲ့ပါ ဘူး။ ဘဏ္ဆုိတာ စာေမးပြဲေျဖ ရင္ေငြသြင္းဖို႔၊ ပတ္စ္ပို႔လုပ္ရင္ ေငြသြင္းဖို႔၊ ေငြပိုေနရင္စုထားဖို႔ ဒါကြၽန္မဘဏ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သိသမွ် ဗဟုသုတအကုန္။ အဲဒီေတာ့ တစ္လနဲ႔တစ္လ အလ်င္မီဖို႔ မနည္းႀကိဳးစားေနရတဲ့ လခစား ဝန္ထမ္းဘဝ ဘယ္မွာေငြပိုေငြလွ်ံစုႏုိင္ပါ့မလဲ။ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ နားလည္ဖို႔ေဝးလို႔ ဘဏ္ေရွ႕ျဖတ္ ေလွ်ာက္တာေတာင္ လွည့္မၾကည့္ ျဖစ္ဘူး။ ကိုယ္နဲ႔မပတ္သက္တဲ့ ေနရာေလ။
ဘဏ္အေၾကာင္း စကားစပ္ မိေတာ့ ရယ္ၿပီးမွေမာသြားရတဲ့ ကာတြန္းေလးတစ္ကြက္ဖတ္ဖူး တယ္။ ခမ္းနားထည္ဝါလွတဲ့ ဘဏ္အေဆာက္အအံုႀကီးတစ္ခု ေရွ႕မွာ ဆင္းရဲသား သားအဖရပ္ ၿပီး စကားေျပာေနၾကတယ္။ သား ျဖစ္သူက ဘဏ္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေမးတယ္ ‘‘ဘဏ္ဆုိတာ ဘာလဲ အေဖ’’တဲ့။ ဖေအလုပ္သူက ျပန္ေျဖတယ္ ‘‘အေဖလည္း မသိဘူးကြ။ အဲဒီအထဲကို အေဖတစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးဘူး’’တဲ့။ ရွင္းလုိက္တဲ့ ကာတြန္း။ လိုရင္းကို ကြက္တိ။ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ ျမန္မာျပည္မွဆင္းရဲသားမ်ား ဘဏ္နဲ႔မပတ္သက္။
အရပ္သားလို႔ေျပာေနတဲ့ အခုအစိုးရလက္ထက္ေတာ္ႀကီး မွာ ပုဂၢလိကဘဏ္ႀကီးေတြ ေပါ မ်ားလိုက္တာ မနည္းမေနာ။ အ ေဆာက္အအံုႀကီးေတြကလည္း ထည္၀ါလုိက္တာ ဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ အခ်က္အခ်ာေနရာေကာင္းမွန္ သမွ် နာမည္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ဘဏ္ႀကီးေတြ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ထိတ္ထိတ္ႀကဲ သူေဌးႀကီးေတြနဲ႔ အစိုးရမင္းမ်ား အတူယွဥ္တဲြဘဏ္ဖြင့္ပဲြ ဆင္ႏဲႊ။ အစိုးရဘဏ္ေတြကေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း မႈန္ကုပ္ကုပ္။ သူတုိ႔ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဘဏ္ေတြ တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံးဖြင့္ေနတာကုိ ျပည္သူအမ်ားစုက စိတ္၀င္တစား လုိက္ၾကည့္မေနပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရမွာ။ နတ္ကရာ က်ီးေမာ့ေနလို႔ ကိုယ္ထမင္း၀မွာမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔အလုပ္သူတုိ႔လုပ္။ ကုိယ္လည္း ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္။
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔နဲ႔ မပတ္သက္ ခ်င္လို႔ မရေအာင္ ဖန္တီးၾကတယ္။၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ သမား႐ိုးက် ဘ၀ေတြထဲကို သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျခယ္လွယ္ဖုိ႔ ၀င္လာၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ထိပ္တန္းပုဂၢလိက ဘဏ္ႀကီးတစ္ခုက ကြၽန္မတို႔ ကုမၸဏီလူႀကီးေတြကို လာစည္း႐ုံးတယ္။ ေအာင္ျမင္သြားေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြကို လာရွင္းျပတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေစ်း၀ယ္ကတ္ျပား (Debit Card)ဟာ ဘယ္ေလာက္ လုံၿခံဳၿပီး အသုံးတည့္ေၾကာင္း။ ျမန္မာတစ္ျပည္လုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သုံးေနၾကၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို သုံးစဲြပုံနည္းစနစ္နဲ႔တကြ ရွင္းျပတယ္။ နားေထာင္လို႔ေတာ့ အေတာ္အဆင္ေျပသား။Debit ကတ္နဲ႔ ထုတ္တဲ့ေငြေတြထဲမွာ အစုတ္ေတြ၊ အတုေတြ မပါေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔တင္ ကြၽန္မသေဘာတူလုိက္တယ္။ အဲဒီလကစလ႔ို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ လစာေငြေတြကို ATM စက္ေတြထဲက ထုတ္ယူရ ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီမွာ စေတြ႕တာပဲ။ လစာ ထုတ္တဲ့ေန႔မွာ ကြၽန္မလခဘယ္ ေလာက္ထြက္သလဲ သိခ်င္လုိ႔ လက္က်န္ေငြစစ္လုိက္တယ္။ စလစ္ထြက္မလာဘူး။ စာရြက္ ကုန္ေနတယ္တဲ့။ အဲဒါပါရမီစိန္ ေဂဟာေရွ႕ကစက္မွာ ျဖစ္တာ။ ေဘးကစက္ကို ေျပာင္းထုတ္ တယ္။ စလစ္ထြက္လာတယ္။ ေငြကေတာ့ ကုန္ေနပါသတဲ့။ တပ္ေခါက္ၿပီး ျပန္လာရတယ္။ ေန႔ခင္းတစ္ေခါက္သြားတယ္။ ထုတ္တဲ့သူေတြမ်ားတာနဲ႔ ျပန္ လာခဲ့ရတယ္။ ႐ုံးခ်ိန္ဆိုေတာ့ မေစာင့္ႏုိင္ဘူးေလ။ ညေန႐ုံးဆင္း ေတာ့ တစ္ေခါက္ထပ္သြားတယ္။ လူတန္းႀကီးတန္းစီေနတာ ေန႔ခင္း ကထက္ႏွစ္ဆ။ ရွိပါေစေတာ့ လူ ရွင္းေအာင္ ေစာင့္ရင္ မိုးစုပ္စုပ္ ခ်ဳပ္သြားမွာမို႔ လစာလုိခ်င္စိတ္ ကိုမ်ဳိခ်ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ရတယ္။ အိမ္ကအေမ့ကို ညေနျပန္လာရင္ ၾကက္ဆီထမင္း ဝယ္လာမယ္ ေစာင့္ေနလို႔မွာခဲ့တာ။ အေမက ထမင္းမစားဘဲ ေစာင့္ေနရွာတယ္။  ကြၽန္မရွင္းျပတာကို နားမလည္တဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ ၾကည့္ေနေလရဲ႕။
ေနာက္ေန႔မနက္ ႐ုံးတက္ ေတာ့ ၀န္ထမ္းေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားကြၽန္မလိုႀကံဳၾကတယ္။ ကြၽန္မ႐ုံးက ‘‘အုတ္က်င္း’’ဆိုေတာ့ လႈိင္၊ သမုိင္းလမ္းဆုံ၊ မရမ္းကုန္း၊ ရွစ္မုိင္ပတ္ခ်ာလည္နီးစပ္သမွ် ATM စက္ေတြကို လုိက္ထုတ္ၾကရရွာတယ္။ ဒီေန႔လစာလိုခ်င္တာကိုး။ သမုိင္းလမ္းဆုံ ဘဏ္ႀကီးေရွ႕က ATM စက္မ်ားဆို စာေတာင္ကပ္ထားေသး။ ‘‘စက္ပ်က္ေနပါတယ္’’တဲ့။စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလုိက္တာမ်ား။
ကုမၸဏီလူႀကီးေတြကေတာ့ ကမၻာပတ္ေနၾကသူေတြ ပီပီ ကိုယ့္၀န္ထမ္းေတြ ေခတ္မီေအာင္၊ စမတ္က်က် လစာထုတ္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတာ။ သူ႔၀န္ထမ္းေတြ သမ၀ါယမဆုိင္မွာ ဆီတုိးသလို ဒုကၡမ်ား ေနရတာ ျမင္သြားရင္ ရင္က်ဳိးမယ္။ ကြၽန္မတုိ႔႐ုံးမွာ ဘဏ္က Debit ကတ္ ဌာန၀န္ထမ္းေတြ ကတ္အသုံးျပဳပုံကို လာရွင္းျပတဲ့ေန႔က ေျပာသြားတာေလး နားထဲၾကားေနတယ္။ ‘‘စက္ထဲမွာ ေငြကုန္တယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲပါ။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕က စူဠာမဏိဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚက စက္မွာေတာင္ တစ္ခါထက္ပို မျဖစ္ဘူး။ ဒါေတာင္ ဘဏ္နဲ႔ စက္နည္းနည္းလွမ္းလို႔ ေငြျဖည့္ တာ ေနာက္က်သြားတာ’’ တဲ့ ယုံမွတ္လို႔ ပုံအပ္လုိက္တဲ့ ကြၽန္မတို႔ခံစားရၿပီ။ ဒီေန႔မရလည္း ေနာက္ေန႔ရတာပဲမို႔လားလို႔ေတာ့ တာ၀န္မဲ့စကား မေျပာလုိက္ပါနဲ႔။ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြဟာ မနက္ျဖန္ကို မကူးေကာင္းတာ ရွိတတ္တယ္။
႐ုံးက၀န္ထမ္းေလးေတြ ေမးသလို တစ္ရက္ေနာက္က်ၿပီး ေရြး ခဲ့ရတဲ့ အေပါင္ဆုိင္ကပစၥည္းအ တြက္ေပးရမယ့္ တစ္လအတိုး ဘယ္သူစိုက္ေပးမွာလဲ။ အခ်ိန္မီ အိမ္ငွားစာခ်ဳပ္ မခ်ဳပ္ႏုိင္လို႔ အိမ္ ေပၚက ဆင္းေပးရရင္ ေျပာင္းေရႊ႕ စရိတ္ဘယ္သူေပးမွာလဲ။ သား သမီးအရိပ္ကို လာခုိေနရတဲ့ မိအို၊ ဖအိုေတြကို ကတိဖ်က္မိတဲ့ သားသမီးအေပၚ မိဘက အထင္လဲြသြားရင္ ဘယ္သူရွင္းျပေပးႏုိင္မလဲ။
အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးပါရေစလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ထား ရင္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။ တာ၀န္ ယူလုိက္ရင္ တာ၀န္ေက်တတ္ၾက ပါေစ။ ကြၽန္မတို႔ ကုမၸဏီက ၀န္ ထမ္းေတြကိုေပးရမယ့္ လစာအား လုံးကို လမကုန္ခင္ကတည္းက တစ္ေပါင္းတည္း ဘဏ္ကိုသြင္း ၿပီးသား။ ၀န္ေဆာင္ခလည္း ရွင္း ၿပီးသားပါ။ တန္ရာ တန္ေၾကး ၀န္ ေဆာင္ခေပးထားၾကတဲ့ ကုမၸဏီ အသီးသီးရဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ လကုန္ ရင္မွာ ဘုရားစာရြတ္ၿပီး ေငြထုတ္  ေနရတဲ့အျဖစ္အထိ ရတက္ေပြရ တာေတာ့ မေကာင္းပါဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

 ေဂ်လွသင္

Posted in: သတင္းေဆာင္းပါး,ေဆာင္းပါး